Showing posts with label εθνική επιβίωση. Show all posts
Showing posts with label εθνική επιβίωση. Show all posts
Saturday, September 19, 2015
Ψηφίζω σταθερότητα και εθνική ταυτότητα
Sunday, June 14, 2015
Η Ελλάδα μπροστά σε κρίση οικονομική, πολιτική και εθνική
Οι πιέσεις των ευρωπαίων θα ενταθούν απο τη Δευτέρα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τραπεζα πιθανώς την Τετάρτη να «κουρέψει» τις εγγυήσεις που προσφέρουν οι ελληνικές Τράπεζες για το δανεισμό τους απο τη Φραγκφούρτη και η αγωνία των πολιτών θα εκτιναχθεί στα ύψη με ότι αυτό σημαίνει για τη συμπεριφορά τους.
Saturday, October 26, 2013
Επιστολή 32 πρώην πρέσβεων στο Σαμαρά.(Τα μεγάλα θέματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής)
Στην επιστολή λέγονται μεγάλες αλήθειες, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις υπενθυμίζουν κάποια αυτονόητα, που όμως δείχνουν να έχουν λησμονηθεί από τους κρατούντες. Σε μια προσπάθεια πιο συστηματικής υπενθύμισής τους, οι πρέσβεις που αποτελούν πλέον ομάδα με την επωνυμία «ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ», διοργανώνουν εκδήλωση με τίτλο «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ», στο εντευκτήριο του πανεπιστημίου, στο κτίριο «ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ» (γωνία Σίνα και Ακαδημίας, στο κέντρο της Αθήνας), την Τετάρτη 13 Νοεμβρίου στις 19:00, την οποία προφανώς αξίζει να παρακολουθήσουν όσοι μπορέσουν. Τα ονόματα του ελληνικού κόσμου, είναι τρανταχτά.
Friday, March 2, 2012
Προσπαθούν να αλλοιώσουν την εθνική μας συνείδηση! ....
Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ (proinoslogos gr)
- Κάποτε μιλούσαμε για το θέατρο του παραλόγου. Όταν βλέπαμε μια παράσταση ενός θεατρικού έργου του παραλόγου, προσπαθούσαμε να κάνουμε κάποιες συγκρίσεις με πρόσωπα του κλασικού θέατρου ή και της αρχαίας κλασικής τραγωδίας, για να βρούμε κάποιες απαντήσεις στους προβληματισμούς που δημιουργούσε μια παράσταση ενός έργου του Ιονέσκο, του Καμύ, του Ζαν Ανούιγ, κλπ. Όλα τα παραπάνω είναι προβληματισμοί, που προβάλλονται από μεγάλες πνευματικές μορφές μιας νέας εποχής πάνω σε νέα δεδομένα, σε μια άλλη φιλοσοφία.
Όμως, τι να πει κανείς, όταν αντιμετωπίζει μια εκτεταμένη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, της ένδοξης Ελληνικής Ιστορίας, ή την προσπάθεια καταστροφής μιας γλώσσας, της ελληνικής, που είναι η μητέρα όλων των γλωσσών της Ευρώπης;
Αυτός είναι πραγματικός παραλογισμός: Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ον αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχτήκαμε για να κονομίσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων». Τύφλα να έχει ο Φαλμεράϊερ.
Και ο παραλογισμός συνεχίζεται: «Η αρχαιότητα χρησιμοποιείται σαν πρότυπο υπεριστορικό (!) με αποτέλεσμα να «αποδεικνύει» την αναξιότητα της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτισμού της».
Παραλογισμός μέγας είναι και τα παρακάτω: Κάθε αναφορά σε πατρίδα, πατριωτισμό και έθνος είναι συντηρητική, δεξιά και σχεδόν φασιστική πολιτική. Ένδειξη ρατσισμού και στείρου εθνοκεντρισμού είναι και ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες ήσαν πάντα οι αδικημένοι της ιστορίας...
Κλασική ένδειξη ρατσισμού είναι και η γνωστή ρήση «Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια» (αυτή είναι η αλήθεια...).
Εθνικιστικές τάσεις κρύβει (άκουσον, άκουσον) και η επιθυμία να διδάσκεται στη μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική γλώσσα. (Η Ζακλίν ντε Ρομιγύ, μια Γαλλίδα με ελληνική ψυχή δίνει την απάντηση: Μια σύγχρονη Ελλάδα, που θα έχανε την επαφή με τους αρχαίους συγγραφείς, θα έχανε επίσης την επαφή με τους σύγχρονους ποιητές της, που είχαν και αυτοί γαλουχηθεί με τις ίδιες αξίες, με τον Καβάφη, με τον Σεφέρη!..).
Αλλά, εκτός των άλλων, η αρχαία ελλληνική είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο πατάει, στηρίζεται γερά η νέα ελληνική. Την απάντηση σ’ αυτό δίνει ο Ευάγγελος Παπανούτσος λέγοντας: «Δεν μπορεί κανείς να μιλήσει και να γράψει σωστά την δημοτική, αν δεν πατάει στέρεα στη γνώση της αρχαίας κλασικής γλώσσας». Αναφέρω τον Παπανούτσο, γιατί δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς ως συντηρητικό. Αντίθετα, μάλιστα, θεωρείται ως ένας από τους πιο προοδευτικούς στα θέματα της Γλώσσας και της Παιδείας.
Παράλογο είναι και η διαστρέβλωση της ιστορίας: εξώφθαλμα εξοργιστικό ήταν το σχολικό εγχειρίδιο της κ. Ρεπούση που μας πληροφορούσε ότι τον Αύγουστο του 1922 οι Έλληνες της Ιωνίας (Μ. Ασίας) «συνωστίζονταν» στο λιμάνι της Σμύρνης να μπουν στα καράβια, για να προλάβουν να πάνε για τουρισμό στην Ελλάδα. Είναι να λυπάται κανείς, εκτός των άλλων, για την πλήρη έλλειψη τακτ. Δεν σκέφτηκαν ότι ζουν ακόμη κάποιοι άνθρωποι που έζησαν τη φρίκη της κολάσεως σε κείνα τα παράλια. Αλλά και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους έζησαν νοερά τα γεγονότα από τις παραστατικές διηγήσεις γονέων και παππούδων, όταν τους διηγόταν ότι ακόμη και τα ευρωπαϊκά καράβια στο λιμάνι, για να τηρήσουν ουδετερότητα, δεν δέχονταν όσους έπεφταν στη θάλασσα και πιάνονταν από τα σχοινιά των καραβιών. Οι ναύτες έκοβαν τα σχοινιά για να πέσουν στην θάλασσα...
Την εικόνα των θηριωδιών κολάσεως των ημερών εκείνων στην Ιωνία αποδίδει τέλεια ο τότε πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζορτζ Χόρτον, ο οποίος γράφει: «Ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος».
Πώς να μη πούμε παράλογο αυτό που είπε μεγαλόσχημος Έλληνας: «Οι Έλληνες που έκαναν την Επανάσταση του 1821 ήταν ένα μάτσο αγραμμάτων και αδαών χωρικών που μετά βίας μιλούσαν ελληνικά...».
Κατά τον μεγαλόσχημο, οι επαναστάτες έπρεπε να είναι μορφωμένοι για να έχει αξία η ελευθερία που μας χάρισαν με το αίμα και τη ζωή τους!..
Εκτός από τα περιστατικά αυτά όλη η ελληνική ιστορία διαστρεβλώνεται ή περιορίζεται σε επιγραμματικές αναφορές. Έτσι, προετοιμάζεται το έδαφος για το ιδεολογικό υπόβαθρο της νέας γενιάς, το οποίο θα ταυτίζεται με αυτό της παγκοσμιοποίησης...
Όσον αφορά στο θέμα της γλώσσας τα τελευταία τριάντα χρόνια υπάρχει μια κατιούσα πορεία που συνεχίζεται χωρίς προοπτική να ανακοπεί. Ξεκίνησε με την κατάργηση της διδασκαλίας (αρχικά) των αρχαίων ελληνικών κειμένων και την καθιέρωση της διδασκαλίας από μεταφράσεις. Ακολούθησε η επιβολή του μονοτονικού. Μάταια η Ελληνομαθής καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και Ακαδημαϊκός Ζακλίν Ντε Ρομιγύ που έζησε και πέθανε ερωτευμένη με την Ελλάδα, το 1995, όταν το ίδρυμα Ωνάση την εβράβευσε, έκανε έκκληση από το επίσημο βήμα της Πνύκας και είπε: «Προστατέψτε τη γλώσσα σας τα αρχαία Ελληνικά. Ήταν λάθος η κατάργηση των τόνων».
Εμείς εκεί. Πεισματικά και εχθρικά. Και η ταυτόχρονη κατάργηση διαχρονικών συνεκτικών δομικών κανόνων ορθογραφίας και Γραμματικής οδηγούν στην καταστροφή της ελληνικής γλώσσας. Παρά τις επισημάνσεις μεγάλων πνευματικών μορφών. Ένας από αυτούς είναι και ο μεγάλος Ολλανδός ουμανιστής και θερμός Ελληνιστής Έρασμος, που έλεγε για την γλώσσα των Ελλήνων: «Αν εξαφανιστεί η Ελληνική Γλώσσα θα φτωχύνει η παγκόσμια διανόηση...».
Και εμείς τι κάνουμε; Εκτός αυτών που είδαμε πιο πάνω, πόσοι μεγαλόσχημοι είναι πρόθυμοι να εισαγάγουν την αγγλική ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους!.. Μια γλώσσα που είναι ένας αχταρμάς γλωσσών, που οι μισές λέξεις της προέρχονται από την ελληνική.
Μετά την ομαδική και σφοδρή αντίδραση στην προσπάθεια επιβολής της αγγλικής ως δεύτερης γλώσσας, άρχισε ένας άλλος ύπουλος τρόπος, μία άλλη μέθοδος για την διάδοση και επικράτησή της σε βάρος των εθνικών γλωσσών και φυσικά και της ελληνικής.
Γι’ αυτό και στα σχολεία γίνεται ειδική μεταχείριση της αγγλικής σε σχέση με τις άλλες ξένες γλώσσες. Ενώ για όλες τις άλλες γλώσσες η διδασκαλία είναι προαιρετική (επιλογή), η διδασκαλία των αγγλικών είναι υποχρεωτική. Έτσι, έμμεσα έχουμε «αναβάθμιση» της αγγλικής στα σχολεία.
Αλλά, υπάρχει και άλλος τρόπος. Είναι τα λεγόμενα greeklish, δηλαδή η απόδοση ελληνικών λέξεων με λατινικά γράμματα. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται στις σύγχρονες μορφές επικοινωνίας. Η υβριδιακή αυτή γλώσσα χρησιμοποιείται τόσο στο Ίντερνετ και στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όσο και στα μηνύματα που ανταλλάσσουν μέσω κινητών (ορθότερα φορητών) τηλεφώνων και emails.
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται σαν μία αθώα αναπαράσταση της γλώσσας για διευκόλυνση της επικοινωνίας. Η συνεχής χρήση της όμως, κυρίως από τους νέους που δεν κατέχουν ακόμη τους κανόνες γραφής της ελληνικής, σίγουρα θα δημιουργήσει προβλήματα στην εκμάθηση της ορθογραφίας.
Όπως βλέπουμε, η προπαγάνδα της παγκοσμιοποίησης καλά κρατεί. Η ελληνική γλώσσα αλλοιώνεται συνεχώς, η ελληνική ιστορία διαστρεβλώνεται, η Ορθοδοξία πολεμείται παντοιοτρόπως... Και το μέλλον αόρατο!..
- Κάποτε μιλούσαμε για το θέατρο του παραλόγου. Όταν βλέπαμε μια παράσταση ενός θεατρικού έργου του παραλόγου, προσπαθούσαμε να κάνουμε κάποιες συγκρίσεις με πρόσωπα του κλασικού θέατρου ή και της αρχαίας κλασικής τραγωδίας, για να βρούμε κάποιες απαντήσεις στους προβληματισμούς που δημιουργούσε μια παράσταση ενός έργου του Ιονέσκο, του Καμύ, του Ζαν Ανούιγ, κλπ. Όλα τα παραπάνω είναι προβληματισμοί, που προβάλλονται από μεγάλες πνευματικές μορφές μιας νέας εποχής πάνω σε νέα δεδομένα, σε μια άλλη φιλοσοφία.
Όμως, τι να πει κανείς, όταν αντιμετωπίζει μια εκτεταμένη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, της ένδοξης Ελληνικής Ιστορίας, ή την προσπάθεια καταστροφής μιας γλώσσας, της ελληνικής, που είναι η μητέρα όλων των γλωσσών της Ευρώπης;
Αυτός είναι πραγματικός παραλογισμός: Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ον αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχτήκαμε για να κονομίσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων». Τύφλα να έχει ο Φαλμεράϊερ.
Και ο παραλογισμός συνεχίζεται: «Η αρχαιότητα χρησιμοποιείται σαν πρότυπο υπεριστορικό (!) με αποτέλεσμα να «αποδεικνύει» την αναξιότητα της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτισμού της».
Παραλογισμός μέγας είναι και τα παρακάτω: Κάθε αναφορά σε πατρίδα, πατριωτισμό και έθνος είναι συντηρητική, δεξιά και σχεδόν φασιστική πολιτική. Ένδειξη ρατσισμού και στείρου εθνοκεντρισμού είναι και ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες ήσαν πάντα οι αδικημένοι της ιστορίας...
Κλασική ένδειξη ρατσισμού είναι και η γνωστή ρήση «Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια» (αυτή είναι η αλήθεια...).
Εθνικιστικές τάσεις κρύβει (άκουσον, άκουσον) και η επιθυμία να διδάσκεται στη μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική γλώσσα. (Η Ζακλίν ντε Ρομιγύ, μια Γαλλίδα με ελληνική ψυχή δίνει την απάντηση: Μια σύγχρονη Ελλάδα, που θα έχανε την επαφή με τους αρχαίους συγγραφείς, θα έχανε επίσης την επαφή με τους σύγχρονους ποιητές της, που είχαν και αυτοί γαλουχηθεί με τις ίδιες αξίες, με τον Καβάφη, με τον Σεφέρη!..).
Αλλά, εκτός των άλλων, η αρχαία ελλληνική είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο πατάει, στηρίζεται γερά η νέα ελληνική. Την απάντηση σ’ αυτό δίνει ο Ευάγγελος Παπανούτσος λέγοντας: «Δεν μπορεί κανείς να μιλήσει και να γράψει σωστά την δημοτική, αν δεν πατάει στέρεα στη γνώση της αρχαίας κλασικής γλώσσας». Αναφέρω τον Παπανούτσο, γιατί δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς ως συντηρητικό. Αντίθετα, μάλιστα, θεωρείται ως ένας από τους πιο προοδευτικούς στα θέματα της Γλώσσας και της Παιδείας.
Παράλογο είναι και η διαστρέβλωση της ιστορίας: εξώφθαλμα εξοργιστικό ήταν το σχολικό εγχειρίδιο της κ. Ρεπούση που μας πληροφορούσε ότι τον Αύγουστο του 1922 οι Έλληνες της Ιωνίας (Μ. Ασίας) «συνωστίζονταν» στο λιμάνι της Σμύρνης να μπουν στα καράβια, για να προλάβουν να πάνε για τουρισμό στην Ελλάδα. Είναι να λυπάται κανείς, εκτός των άλλων, για την πλήρη έλλειψη τακτ. Δεν σκέφτηκαν ότι ζουν ακόμη κάποιοι άνθρωποι που έζησαν τη φρίκη της κολάσεως σε κείνα τα παράλια. Αλλά και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους έζησαν νοερά τα γεγονότα από τις παραστατικές διηγήσεις γονέων και παππούδων, όταν τους διηγόταν ότι ακόμη και τα ευρωπαϊκά καράβια στο λιμάνι, για να τηρήσουν ουδετερότητα, δεν δέχονταν όσους έπεφταν στη θάλασσα και πιάνονταν από τα σχοινιά των καραβιών. Οι ναύτες έκοβαν τα σχοινιά για να πέσουν στην θάλασσα...
Την εικόνα των θηριωδιών κολάσεως των ημερών εκείνων στην Ιωνία αποδίδει τέλεια ο τότε πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζορτζ Χόρτον, ο οποίος γράφει: «Ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος».
Πώς να μη πούμε παράλογο αυτό που είπε μεγαλόσχημος Έλληνας: «Οι Έλληνες που έκαναν την Επανάσταση του 1821 ήταν ένα μάτσο αγραμμάτων και αδαών χωρικών που μετά βίας μιλούσαν ελληνικά...».
Κατά τον μεγαλόσχημο, οι επαναστάτες έπρεπε να είναι μορφωμένοι για να έχει αξία η ελευθερία που μας χάρισαν με το αίμα και τη ζωή τους!..
Εκτός από τα περιστατικά αυτά όλη η ελληνική ιστορία διαστρεβλώνεται ή περιορίζεται σε επιγραμματικές αναφορές. Έτσι, προετοιμάζεται το έδαφος για το ιδεολογικό υπόβαθρο της νέας γενιάς, το οποίο θα ταυτίζεται με αυτό της παγκοσμιοποίησης...
Όσον αφορά στο θέμα της γλώσσας τα τελευταία τριάντα χρόνια υπάρχει μια κατιούσα πορεία που συνεχίζεται χωρίς προοπτική να ανακοπεί. Ξεκίνησε με την κατάργηση της διδασκαλίας (αρχικά) των αρχαίων ελληνικών κειμένων και την καθιέρωση της διδασκαλίας από μεταφράσεις. Ακολούθησε η επιβολή του μονοτονικού. Μάταια η Ελληνομαθής καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και Ακαδημαϊκός Ζακλίν Ντε Ρομιγύ που έζησε και πέθανε ερωτευμένη με την Ελλάδα, το 1995, όταν το ίδρυμα Ωνάση την εβράβευσε, έκανε έκκληση από το επίσημο βήμα της Πνύκας και είπε: «Προστατέψτε τη γλώσσα σας τα αρχαία Ελληνικά. Ήταν λάθος η κατάργηση των τόνων».
Εμείς εκεί. Πεισματικά και εχθρικά. Και η ταυτόχρονη κατάργηση διαχρονικών συνεκτικών δομικών κανόνων ορθογραφίας και Γραμματικής οδηγούν στην καταστροφή της ελληνικής γλώσσας. Παρά τις επισημάνσεις μεγάλων πνευματικών μορφών. Ένας από αυτούς είναι και ο μεγάλος Ολλανδός ουμανιστής και θερμός Ελληνιστής Έρασμος, που έλεγε για την γλώσσα των Ελλήνων: «Αν εξαφανιστεί η Ελληνική Γλώσσα θα φτωχύνει η παγκόσμια διανόηση...».
Και εμείς τι κάνουμε; Εκτός αυτών που είδαμε πιο πάνω, πόσοι μεγαλόσχημοι είναι πρόθυμοι να εισαγάγουν την αγγλική ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους!.. Μια γλώσσα που είναι ένας αχταρμάς γλωσσών, που οι μισές λέξεις της προέρχονται από την ελληνική.
Μετά την ομαδική και σφοδρή αντίδραση στην προσπάθεια επιβολής της αγγλικής ως δεύτερης γλώσσας, άρχισε ένας άλλος ύπουλος τρόπος, μία άλλη μέθοδος για την διάδοση και επικράτησή της σε βάρος των εθνικών γλωσσών και φυσικά και της ελληνικής.
Γι’ αυτό και στα σχολεία γίνεται ειδική μεταχείριση της αγγλικής σε σχέση με τις άλλες ξένες γλώσσες. Ενώ για όλες τις άλλες γλώσσες η διδασκαλία είναι προαιρετική (επιλογή), η διδασκαλία των αγγλικών είναι υποχρεωτική. Έτσι, έμμεσα έχουμε «αναβάθμιση» της αγγλικής στα σχολεία.
Αλλά, υπάρχει και άλλος τρόπος. Είναι τα λεγόμενα greeklish, δηλαδή η απόδοση ελληνικών λέξεων με λατινικά γράμματα. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται στις σύγχρονες μορφές επικοινωνίας. Η υβριδιακή αυτή γλώσσα χρησιμοποιείται τόσο στο Ίντερνετ και στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όσο και στα μηνύματα που ανταλλάσσουν μέσω κινητών (ορθότερα φορητών) τηλεφώνων και emails.
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται σαν μία αθώα αναπαράσταση της γλώσσας για διευκόλυνση της επικοινωνίας. Η συνεχής χρήση της όμως, κυρίως από τους νέους που δεν κατέχουν ακόμη τους κανόνες γραφής της ελληνικής, σίγουρα θα δημιουργήσει προβλήματα στην εκμάθηση της ορθογραφίας.
Όπως βλέπουμε, η προπαγάνδα της παγκοσμιοποίησης καλά κρατεί. Η ελληνική γλώσσα αλλοιώνεται συνεχώς, η ελληνική ιστορία διαστρεβλώνεται, η Ορθοδοξία πολεμείται παντοιοτρόπως... Και το μέλλον αόρατο!..
(proinoslogos gr)
Friday, January 20, 2012
Μιχάλης Ιγνατίου : "Η Ελλάδα, το Αιγαίο και… στη μέση τα κοιτάσματα!" .....
Είναι πολύ ενθαρρυντικές και ελπιδοφόρες οι... πληροφορίες για την ύπαρξη κοιτασµάτων υδρογονανθράκων στη Νότια Κρήτη. Θα έλεγα πως για πρώτη φορά μπορούμε να μιλάμε για σημαντικά κοιτάσματα. Και το συμπέρασμα πηγάζει από το ενδιαφέρον που δείχνουν το Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και ιδιαίτερα οι δανειστές της Ελλάδας, οι οποίοι είχαν ήδη συναντήσεις με αρμόδιους παράγοντες που ασχολούνται με τα θέματα ενέργειας.
Είναι γεγονός –και πρέπει να αναγνωριστεί– πως ο αρμόδιος υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γιάννης Μανιάτης, εργάστηκε αθόρυβα και στο τέλος θα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι οι εξελίξεις στον τομέα των ερευνών και της αξιοποίησης του εθνικού ορυκτού πλούτου θα τον δικαιώσουν. Ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, παρά τα πολλά λάθη του σε άλλους τομείς, πίστεψε στις έρευνες για την ανακάλυψη υδρογονανθράκων, αν και σημειώθηκε καθυστέρηση στη λήψη της τελικής απόφασης.
Οι γνώστες του παρασκηνίου, όταν συζητούν το θέμα των υδρογονανθράκων στη Νότια Κρήτη, κυριολεκτικά «λάμπουν». Διότι, όπως μου εξήγησε εις εξ αυτών, οι Ισραηλινοί εμπειρογνώμονες είναι τόσο πεπεισμένοι για τα αποτελέσματα των ερευνών, σε σημείο που πρότειναν, όπως πληροφορήθηκα, να αναλάβουν το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων. Με διαβεβαίωσε, επίσης, πως δεν είναι τυχαίες οι επισκέψεις των ανώτερων αξιωματούχων της ισραηλινής κυβέρνησης στην Αθήνα και ότι σε όλες τις συζητήσεις το θέμα των επενδύσεων στην ενέργεια προηγείται όλων των άλλων.
Η Κύπρος, που προηγήθηκε της Ελλάδας στα ζητήματα αυτά, δεν έκανε κανένα απολύτως λάθος στους σχεδιασμούς της. Τόσο ο Νίκος Ρολάνδης, που ξεκίνησε υπό αντίξοες συνθήκες, όσο και ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος υπό συνθήκες απόλυτης εχεμύθειας προχώρησε σε συμφωνίες με τους Ισραηλινούς και τους Αμερικανούς, επέλεξαν τους καλύτερους εταίρους από στρατηγικής και οικονομικής πλευράς. Ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δικαιούται εύσημα, διότι, λόγω ιδεολογίας, θα μπορούσε να αλλάξει τις συμφωνίες και να παίξει σε άλλα πολιτικά επίπεδα και πεδία. Δεν το έπραξε και πρέπει να του αναγνωριστεί. Η Αθήνα πρέπει να βαδίσει στα βήματα της Λευκωσίας σε ό,τι αφορά στη στρατηγική και στο σχεδιασμό και να επιλέξει εταίρους –όποιοι κι αν είναι– που θα της εγγυηθούν αποτελέσματα και ασφάλεια. (Για να μην παρεξηγηθώ, υπογραμμίζω ότι δεν ενδιαφέρουν τόσο πολύ τα ονόματα των εταίρων όσο οι δυνατότητές τους. Και κάλλιστα θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι η εμπειρία των Ρώσων στα θέματα ενέργειας είναι μεγαλύτερη από αυτή των Αμερικανών.)
Ζούμε σε μια δύσκολη και περίεργη εποχή και περιοχή. Η χώρα είναι υπό την κατοχή των δανειστών της και όσο προχωρούν οι ημέρες, οι εβδομάδες και οι μήνες τόσο περισσότερο αυξάνονται οι υποχρεώσεις προς αυτούς. Οι κεραίες τους βρίσκονται παντού και παρακολουθούν κάθε κίνηση, ελέγχουν κάθε πληροφορία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά σε έσοδα και οφέλη. Δεν θα εκπλαγώ εάν οι δανειστές επιχειρήσουν να «αλώσουν» την κυριότητα των κοιτασμάτων, εντάσσοντάς τα στο Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας.
Ο πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος, και οι πολιτικοί αρχηγοί που αποδέχτηκαν τις έξωθεν πιέσεις και τον εγκατέστησαν στο Μέγαρο Μαξίμου δεν πρέπει να αποδεχτούν το αίτημα των δανειστών, εάν και όποτε κατατεθεί. Οι αποφάσεις για τα θέματα ενέργειας πρέπει να ληφθούν από κυβέρνηση με φρέσκια λαϊκή εντολή και σε συνθήκες απόλυτης διαφάνειας...
epikaira gr
----
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Μεγαλώνει το ενδιαφέρον για έρευνες πετρελαίου στην Ήπειρο
Βγαίνουν σε διαγωνισμό τα πετρέλαια της Δυτικής Ελλάδας
ΑΟΖ-Υφαλοκρηπίδα
Friday, December 23, 2011
Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το Ισραήλ και η Τουρκία
Η πρόθεση της χώρας μας να αναθέσει την εκμετάλλευση του λιμένα της Αλεξ/πολης σε κονσόρτσιουμ τεσσάρων εταιρειών με επικεφαλής εταιρεία από το Ισραήλ είναι προφανές, λόγω των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή τον τελευταίο χρόνο, ότι δεν αποσκοπεί κυρίως σε οικονομικά οφέλη αλλά εντάσσεται στα πλαίσια της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ.
Tuesday, November 29, 2011
Δίκαιο της θάλασσας και ΑΟΖ
Κοιτάζουμε τη θάλασσα και δεν βλέπουμε το μέλλον μας. Έχουμε το απέραντο γαλάζιο κι αναρωτιόμαστε ακόμα τι πρέπει να κάνουμε. Η ΑΟΖ δεν είναι θεωρία αλλά εφαρμογή και οι επιπτώσεις της είναι απόλυτα πρακτικές.
Subscribe to:
Posts (Atom)